będę miał spokój. Stróżem mojego spokoju będzie Mac Kinley. Wprawdzie pośrednio, ale to wszystko jedno. Kiedy Vilbert pracuje, Mac powstrzymuje wszystkich od hałasów. Udaje mu się to, bo cieszy się poważaniem. Jako filolog raczej niż jako intelektualista. Powstrzymuje od hałasów dlatego, że jest intelektualistą, a osiąga to dlatego, że jest filologiem. Dzięki temu zaś ja mogę spać. To śmieszy mnie i frapuje. Czuję niejasno, że można by z tego wysnuć głębszą myśl, ale mi się nie chce. Słońce wpada przez okna wprost na moje nogi i mocno je ogrzewa. Jest mi dobrze. Byłoby mi nawet bardzo dobrze, gdyby nie natrętne i