przymus i morderczy wysiłek, lecz o pracę jako radość i jako sprawdzian możliwości twórczych człowieka, jego zwycięstwa nad siłami przyrody, jako źródła najwyższej satysfakcji, płynącej z przeświadczenia, że człowiek zdolny jest przeciwstawić się zwycięsko wszystkim wrogim sobie siłom natury i stać się panem własnych losów.<br>Zgodnie z tą filozofią pracy formułował Brzozowski kryteria działalności krytycznej. Zadaniem krytyki miało być wyznaczanie miejsca danego dzieła czy twórczości w dorobku ludzkiej kultury. Wartościowym, a więc i trwałym, obiektywnym było dla niego tylko takie zjawisko artystyczne, które zawierało pewną wartość istotną i ważną dla ludzkości. Teoria i praktyka krytyczna Brzozowskiego miała więc wyraźną orientację społeczną