w znacznie większym stopniu przetrwały tradycyjne struktury społeczne.<br><br> Bo społeczność komunistyczna - i to jej najważniejszy chyba rys, a zarazem najważniejsze jej spoiwo - składa się w ogromnej mierze z ludzi kulturowo wykorzenionych. Właśnie kulturowe wykorzenienie - rozumiane jako formalna lub faktyczna nieobecność w tradycyjnych strukturach społecznych - łączy wymienianą już wyżej symboliczną parę - fornala z PGR z warszawskim nomenklaturowym biznesmenem.<br><br> Wielokrotnie też opisywano ostatnio inną, charakterystyczną cechę społeczności komunistycznej. Chodzi tu o zjawisko zwane &lt;orig&gt;"socpostmodernizmem"&lt;/&gt;. O quasi-ideologię, którą komunistyczna elita przyjmuje obecnie świadomie, a większość komunistycznej społeczności - bezwiednie i instynktownie. Najistotniejszym dla nas elementem tej quasi-ideologii jest hasło, że prawda nie istnieje