przedstawienia siebie w najmniej szkodliwym świetle". X to "skorodowany moralnie aparatczyk", który każdemu przyszywa łatkę, by na tym tle wyglądać lepiej i usprawiedliwić swoje bezeceństwa. "Nikomu krzywdy nie wyrządziłem" - to klasyczne motto hipokrytów, pisze Dasko. Człowiek, który dostąpił zaszczytu bycia ambasadorem w Paryżu, <q>"musiał należeć do najbardziej zaufanych i sprawdzonych funkcjonariuszy aparatu. Trzeba bezwstydu zaiste szczególnego, aby podobną karierę określać mianem "trzeciej lini""</>. "Nowakowski - pisze w konkluzji Dasko - stworzył postać świetną literacko, choć jest to niepochlebny portret Polaka <gap> Jakież bowiem szanse przetrwania miał komunizm, jeżeli X-a obwołał jednym ze swoich ambasadorów?" Faktycznie, "Honolulu" to książka ważna, zmuszająca do myślenia. Pomaga