Wehler nie posługuje się oczywiście takimi pojęciami jak: imperializm, reformizm, arystokracja robotnicza. Niewiele mówi użyte w pracy określenie: "narodowo-państwowa Europa sprzed 1914 r." Wewnątrzpartyjną politykę kierownictwa SPD i jego stosunek do zagadnienia niepodległości ziem obcych, znajdujących się pod zaborem niemiecko-pruskim, przypisuje, jak już wspomnieliśmy, naturalnemu procesowi integracji większości funkcjonariuszy partyjnych i związkowych młodego pokolenia z życiem narodowym Rzeszy, przy czym źródeł tego zjawiska szuka w prawie psychologii mas społeczeństwa burżuazyjnego, które kieruje ich dążeniem do udziału w życiu narodowym tego społeczeństwa, lub też odwrotnie - strachem przed wykluczeniem ich z danego społeczeństwa <page nr= 196>. Autor przyjmuje więc jako przyczynę jeden ze skutków