Roczny cykl życia Szaunisów rozpoczynał się więc pod koniec września, kiedy większość mieszkańców osad, poza starcami i nieletnimi dziećmi, udawała się do obozów zimowych na polowanie. Aż do końca grudnia trwały wyprawy myśliwskie na jelenie, bizony i niedźwiedzie, łapano także indyki, w styczniu zaś i lutym zastawiano sidła na zwierzynę futerkową. W marcu objuczeni zapasami suszonego mięsa i ładunkiem skór wracali do swoich stałych siedzib, żeby wkrótce rozpocząć sadzenie roślin, połowy ryb, zbieranie jagód i dzikich owoców w lasach. Po uprzątnięciu kukurydzy z pól rozpoczynały się przygotowania do kolejnych wielkich łowów. Uprawą ziemi zajmowały się kobiety przy nieznacznej pomocy mężczyzn, dla