swoje utracone mienie - niewolnika, konia lub inne zwierzę domowe - u mieszkańca odległej okolicy. Miejscem spotkania zainteresowanych stron i rozstrzygnięcia sprawy musiał być mallus tego człowieka, u którego rozpoznano cudzą własność (ista omnia in illo mallo debent fieri, ubi ille est gamallus, super quem res illa primitus fuerit agnita)59. Przedrostek ga- w wyrazie gamallus oznacza dosłownie współ-, gamallus zatem to dosłownie uczestnik wiecowej wspólnoty. Była to wspólnota wolnych Franków wyznaczona przez miejsce zamieszkania, a więc grupa społeczna i zarazem jednostka terytorialna.<br>Wspomniany w tytułach XLIV i XLVI Prawa salickiego centenarius wpisuje się w ten archaiczny kontekst. Występuje on jako alter ego