Bachusy i martwe natury wprost prowokowały nową, epikurejską wizję świata. Otwierała się przed Europą kolejna epoka kultury, zajrzyjmy do niej, bo warto.<br><br>&lt;tit&gt;Od Boccaccia do Rabelais'go&lt;/&gt;<br><br>W tej przechadzce po lesie wydarzeń i faktów wybieramy tylko niektóre ścieżki, te, którymi łatwiej dojść do celu. Kultura wina wzbogacała się o nowe gaje i świątynie, literatura i sztuka wiernie towarzyszyły ludzkim namiętnościom. Wprawdzie Boccaccio w Dekameronie oddawał swoich bohaterów w ramiona raczej Erosa, a nie Bachusa, ale niektórzy, doszukując się w autorze wręcz prekursora wolteriańskiego oświecenia, zwracają uwagę, że wyzwalając się z ograniczeń średniowiecza, autor, "miłośnik dobrego dowcipu i pełen kpiącej pobłażliwości dla