w tym podejściu grawitacja traktowana jest jako teoria cechowania grupy Poincar´ego. Niezmienniczość względem zmiany układu współrzędnych realizowana jest w tym podejściu jako niezmienniczość względem lokalnych (niezależnych w każdym punkcie) obrotów Lorentza i przesunięć. <br>Jak było to omawiane w rozdziale trzecim, algebra Poincar´´ego składa się z generatorówobrotu Jab i generatorów przesunięć Pa. Teoria cechowania niezmiennicza ze względu na lokalne obroty .&lt;gap&gt; i przesunięcia Pa powinna zawierać odpowiednie pola cechowania, które oznaczymy &lt;gap&gt;<br>Będziemy korzystać z języka form różniczkowych opisanego w rozdziale siódmym. W analogii do jednoformy A wprowadzimy jednoformy koneksji . oraz reperu e &lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=117&gt;<br>Pod działaniem elementów grupy Lorentza &lt;gap&gt; formy te transformują się