Typ tekstu: Książka
Autor: Meissner Krzysztof
Tytuł: Klasyczna teoria pola
Rok: 2002
cząstki o większych spinach niż 2 - teorię strun. Teoria strun wydaje się teorią konsystentną, ale jest to teoria obiektów rozciągłych i choć formalnie występują w niej masywne cząstki o dowolnie dużym spinie, to nie zawsze możliwa jest interpretacja tej teorii jako teorii pola.
Algebra Liego grupy Poincar´ego zawiera dziesięć generatorów: trzy generatory obrotów, trzy generatory pchnięć i cztery generatory przesunięć. Trzy generatory obrotów i trzy generatory pchnięć to sześć generatorów algebry Liego grupy Lorentza (omówionej dokładniej w dodatku A.2) - stanowią one elementy antysymetrycznego tensora czterowymiarowego momentu pędu Jľ.. Cztery generatory przesunięć stanowią elementy czterowymiarowego pędu Pľ. Algebra Poincar´ego
cząstki o większych spinach niż 2 - teorię strun. Teoria strun wydaje się teorią konsystentną, ale jest to teoria obiektów rozciągłych i choć formalnie występują w niej masywne cząstki o dowolnie dużym spinie, to nie zawsze możliwa jest interpretacja tej teorii jako teorii pola. <br>Algebra Liego grupy Poincar´ego zawiera dziesięć generatorów: trzy generatory obrotów, trzy generatory pchnięć i cztery generatory przesunięć. Trzy generatory obrotów i trzy generatory pchnięć to sześć generatorów algebry Liego grupy Lorentza (omówionej dokładniej w dodatku A.2) - stanowią one elementy antysymetrycznego tensora czterowymiarowego momentu pędu Jľ.. Cztery generatory przesunięć stanowią elementy czterowymiarowego pędu Pľ. Algebra Poincar´ego
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego