Meksykiem nie łączyły jakiekolwiek umowy; brak było nawet porozumień emigracyjnych, handlowych czy kulturalnych. Stosunki między obu państwami ograniczały się do spraw czysto formalnych i &lt;orig&gt;chłodnogrzecznościowych&lt;/&gt;.<br><br>&lt;div1&gt;15. &lt;tit1&gt;OBRZEŻA POLSKIEJ DYPLOMACJI&lt;/&gt;<br>&lt;tit1&gt;A. Polska a państwa skandynawskie&lt;/&gt;<br>Stosunki dyplomatyczne między Polską a Szwecją, Norwegią i Danią nie były specjalnie rozbudowane. Istniała natomiast dosyć gęsta sieć konsulatów w miastach szwedzkich (Sztokholm, Göteborg, Malmö), norweskich (Oslo, Bergen, Stavanger, Tonsberg), duńskich (Kopenhaga, Aalborg, Aarhus, Haderslev, Odense, Hasle). Główne umowy, stanowiące wyraz łączności Polski z tymi państwami, to traktaty konsyliacyjno-arbitrażowe, umowy handlowo-żeglugowe oraz dotyczące połowów morskich. Klimat stosunków wzajemnych był dobry, choć nie obyło się bez