nosiłeś dla siebie,<br>Ale dźwięk się na ludzi rozpinał,<br>Odnalazłeś ten sam dźwięk w innych -<br>I stała się jedna rodzina.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;ŚW. KATARZYNA GENUEŃSKA&lt;/&gt;<br><br>W srebrnym obłoku chodząca,<br>W fałdach nieba ukryta,<br>Jak w adamaszku,<br>Spłakana, drżąca,<br>Światłami Boga pobita,<br>Jak Paweł u bram Damaszku.<br><br>W wysokich skrzydłach aniołów<br>Jak deszczu gęstym i czystym<br>Myjąca życie.<br>Wieżo kościołów,<br>Szczytem i aktem strzelistym<br>Uwidoczniona w błękicie.<br><br>Bij w serce me jak w naczynie,<br>Co samo sobie wystarcza,<br>Wstępuj pożogą,<br>Niech szczękiem spłynie,<br>Gnie się i łamie jak tarcza<br>Pod twoją złoconą nogą.<br><br>O, jeśli Jakuba schody<br>Wyściela gorące słowo<br>Aż do &lt;orig&gt;niebiosów&lt;/&gt; -<br>Zniszcz