Bogny, wiedzącej już o przemijaniu.<br>- Dalekowzroczny?<br>- Ani okularnik, ani blondyn ze świńskimi rzęsami, ani różowy i piegowaty, jak wtedy jeden z żandarmów posterunku w Koronowie. Był smagły i czarny. Podobno tacy są Niemcy z południa. Mówiono, że pochodził z Bawarii. Nie jedna dziewczyna za nim popatrzyła.<br>- A on?<br>- Obojętność doskonała, gładka jak diament. Z pozycji pana może w ogóle nas nie wieział, byliśmy jednolitą magmą, kiedy przemierzał pola na dereszu. Przystawał i słuchał raportu administratora. Niższy rangą podzarządcy przypominali ukleje. Wolno im było dawać głos - podobnie jak łaciatemu wyżłowi, który zawsze biegł za koniem - tylko na żądanie. Zresztą ile znali z