Warszawą. Ich płazy były przeważnie szlifowane obustronnie w bruzdę, a niekiedy miały również wąską strudzinę obustronnie wzdłuż grzbietu.<br>Tak jak szable, również ich pochwy uległy "wysubtelnieniu" i "wydelikaceniu". Stały się stosunkowo wąskie i lekko krzywe (co było zdeterminowane krzywizną głowni). Wykonywano je z drewnianych trzasek i obciągano czarnym szagrynem bądź gładką czarną skórą. Okucia bardzo skromne - w stosunku do form XVII-wiecznych - tak w kształcie, jak i stylistyce ornamentacji - składały się z następujących elementów utrzymanych w stylu opraw rękojeści:<br>- delikatnej szyjki z okienkami na dolne wąsy, której występowanie nie jest jednak regułą;<br>- dwóch ryfek w postaci wąskich pierścieni z ruchomymi koluszkami