krętej drogi między czarniawymi ruinami, które stawały się coraz niższe, coraz &lt;orig&gt;niklej&lt;/&gt; wynurzały się z piasków, aż znikły, dotarli do nagich skał. Stanęli tu nad obrywem, tak wysokim, że szum fal, rozbijających się o jego spód, dochodził do nich jako ledwo słyszalny głos. Pas nagiej skały, oczyszczonej z piasku, &lt;orig&gt;nadnaturalnie&lt;/&gt; gładkiej, znaczył linię obrywu, wznosząc się ku północy szeregiem szczytów górskich, które zastygłymi skokami leciały w oceaniczne lustro.<br>Za sobą zostawili "miasto" - widoczne teraz pod postacią czarnej linii o regularnym konturze, zatopionej w rudawej mgle. Rohan połączył się z "Niezwyciężonym", przekazał &lt;orig&gt;astrogatorowi&lt;/&gt; uzyskane informacje, równe właściwie zeru, i cała kolumna, w