butach.<br>Pokrywa motoru, brzuchata, zionie żarem, parzy na odległość, gorąco jak w chlebnym piecu, twarz chłopaka opływa czarnym potem, knykcie palców na kierownicy obtłuczone do krwi, gumowe cholewy w skorupie gliny.<br>- Robicie drogę, co?, a raczej: roobi-cie ddro-ggę, ccoo?, gdyż wściekłe podrzuty maszyny wybijają ze zdania co drugą głoskę.<br>- Pan widzi. - Paskudna ro-obota, co? - Pan widzi.<br>- Ale przynajmniej fo-orsa!<br>- Akurat! (zaciągnął się mocniej papierosem - oczywiście, my, z miasta, wkupujemy się zawsze w takich razach papierosem, papieros, psiakrew, i papieros, ten ironiczny rewanż tropików za wodę ognistą znów stał się przekupną trucizną w rękach miejskich konkwistadorów), dniówka jak