muszę zobaczyć, jak rośnie ciasto. Na pyzy.<br>Wróciła zaraz - i znów gadali i gadali.<br>Nie z każdym tak mu się dobrze gadało. O, nie z każdym.<br><br>6.<br><br>Ciepło, pochmurno.<br>Na pewno ojciec przyjedzie tym o czternastej dwadzieścia.<br>Aurelia była na stacji już kwadrans przedtem. Czuła, że &lt;page nr=170&gt; pulusuje żarem, jak w gorączce. I - podobnie jak w gorączce - miała lodowate ręce. Założyła je, bardzo ciasno, skuliła się i zaczęła nerwowo chodzić po peronie.<br>Za wiele tego było, za wiele. Nie mogła wciąż jeszcze ochłonąć po tym nagłym spotkaniu z Kreską - a tu już czeka ją kolejny wstrząs.<br>Może nie powinna tak strasznie się