chłopa, podejmowane m.in. w Radzie Stanu przez Staszica, były utrącane. Klasa panująca nie dopuszczała reform nie tylko w dobrach prywatnych, ale i w rządowych, pozostających także w szlacheckiej dzierżawie. Zapoczątkowane w dobrach tych oczynszowanie utknęło na martwym punkcie.<br>Dobra narodowe obejmowały ponad czwartą część areału Królestwa, a ludność ich gotowa była bronić swoich praw. Poszczególne gromady zwracały się do rządu ze skargami na dzierżawców, z petycjami o oczynszowanie, ofiarowywały się rozebrać między siebie za dobrą opłatą i grunty folwarczne. Deputacje chłopskie, a nieraz i całe procesje szły do Warszawy ze swymi suplikami. Wystąpienia te organizowali przywódcy lokalni, wywodzący się ze zdeklasowanej