na dotarciu <br>przed zimą do Rzymu. Następnego dnia wypłynęli z zatoki. Wiatr był rzeczywiście <br>pomyślny. Jego rześki powiew gnał okręt naprzód, lekko tylko spychając go w <br>stronę skał wybrzeża, tak że kapitan musiał czuwać, by się zanadto nie zbliżyli <br>do brzegu i nie natknęli na jakąś rafę.<br> Kiedy jednak minęli grzbiet Psidoritis, niespodziewanie ten sam straszliwy <br>wiatr północno-wschodni z rykiem rzucił się na nich. Stało się to nagle, jakby <br>z jasnego nieba wystrzelił piorun. Fale wspięły się i z furią natarły na statek. <br>Wiosła trzasnęły niby suche drewienka, woda hucząc i szumiąc wdarła się przez <br>luki wywołując panikę wśród wioślarzy