nawet je w milczeniu otworzył <br>szeroko. Warckowi rzucił: "zostaw"; chłopak skoczył, <br>tymi od sieni trzasnął, i tyle go stary widział.<br>Drugi raz spotkał go Pażych na rzece. Po czym poznał - nie <br>wiedział, ale przypomniał wcześniej, nim głos usłyszał, <br>a oczami go chłopak zdążył odepchnąć.<br><br>W łódce siedział, patykiem w deskach grzebał, <br>tak sobie, bo ani spróchniałe, ani pęknięte były. <br>Na miejscu Bolecha, tyle że plecami do brzegu, nieciekawy nikogo, <br>obrażony jakby.<br>- Z wizytą przyszedłeś? - spytał Pażych <br>obojętnie i niespiesznie wiosło podniósł. Myślał, <br>że chłopak się zlęknie, że uderzyć go staruch <br>zamierza, gnać precz będzie, ale ten nie drgnął nawet.<br>- Bo co