coraz dłuższe okresy były zdane na wyłączną decyzję kapitanów, którzy mieli "w głowie" nie tylko siłę napędową statków, wybór drogi i rutynę dnia, ale musieli poświęcać wiele czasu także sprawom określanym mianem ;,sakralnych", nie mających nic wspólnego z nawigacją, jednakże koniecznych zwyczajowo w każdej społeczności.<br> Kapitan dawał śluby, chrzcił i "grzebał" ludzi na najbardziej rozległym cmentarzu świata, zaczynającym się za burtą każdego statku na oceanie. Ustrój życia społecznego na statkach w miarę coraz to dłuższych rejsów i większej liczby przewożonych ludzi doskonalił się i widocznie osiągnął ideał, skoro służył jako "żywy dowód" słuszności ustrojowej państwa skrajnym zwolennikom monarchii absolutnej. Jednocześnie idealiści