na rzecz domokrążnych pośredników.<br> Kupowano zgodnie ze swymi upodobaniami i - przede wszystkim - możliwościami nabywczymi. Biedniejsi pielgrzymi ze wsi, a ci stanowili większość, wybierali obrazy na papierze, wykonane pospiesznie, za pomocą patronów, zdobione jaskrawym, kwiecistym ornamentem. Te malowidła uważa się za specyficznie ludowe, ponieważ odpowiadały gustom nabywców, choć trzeba zaznaczyć, że gust ten także kształtowały. <br>Obrazy malowane na płótnie wykonywano "taśmowo". Na wielometrowym pasie płótna, położonym na stołach, rysowano kolejno, jeden po drugim, kontur twarzy, posługując się przykładanym szablonem lub <br>&lt;page nr=126&gt;<br> wyznaczając za pomocą rozpostartych palców punkty, ułatwiające rozplanowanie twarzy (oczy, nos, usta). Następną fazą było pokolorowanie wizerunku i ozdobienie go ornamentyką. Typ