B., żonaty i dzieciaty, z niejednego pieca chleb w życiu jadał. Już jako pacholę przedkładał życie towarzyskie nad wiedzę z podręczników płynącą, wobec czego zakończył mozolną edukację na szkole podstawowej, po której imał się różnych zajęć, aż nastał czas założenia munduru rekruta. Rygory zaszczytnej służby nie przypadły mu jednak do gustu, wobec czego postanowił się zeń wydostać przy pomocy celowo nabytej wstydliwej przypadłości, która (choć leczył się potem lat kilka) pozwoliła mu rychło powrócić do grona "niebieskich ptaków". Kolejne konflikty z prawem powodowały, że od czasu do czasu lądował w małych, więziennych metrażach, aż w końcu pod presją kolejnych kuratorów zdecydował