przez widza teatralnego lub jako tłum szykujący się do walki. Przebiegu walk w poważnych teatrach raczej nie przedstawiano (może dlatego, że dysponowały słabszym wyposażeniem, mniejszą sceną niż Cyrk Olimpijski i przegrałyby w tej konkurencji).<br>Dyskusje na temat sensu wprowadzania tłumu na scenę rozpoczęły się po inscenizacji Marino Faliero Delavigne'a. Romantyczne gusty prezentujący Jules Janin uznał to za najwspanialszy moment dramatu i widowiska: pośród niezrównanych tyrad pojawiają się proste i dynamiczne "sceny, w których pojawia się lud, z właściwym mu językiem, twarzami brutalnymi i wyglądem często rażącym", co daje świetne efekty. Zupełnie odmienne zdanie miał krytyk z "Le National", który w recenzji