Typ tekstu: Książka
Autor: Sapkowski Andrzej
Tytuł: Wieża jaskółki
Rok: 2001
by mu z tego zdał sprawę.
- Św Bonhart - powtórzyła z przekonaniem Chloe Stitz - zamiaruje za żywą wziąć większe pieniądze niż za martwą. Ot, cała tajemnica.
- Pan koroner - powiedział Boreas Mun - też zrazu tak myślał. Że Bonhart jednemu baronowi z Geso, co się na bandę Szczurów okrutnie zawziął, żywą Falkę przyobiecał, gwoli poswawolenia i umęczenia powolnego. Ale pokazało się, że to nieprawda. Nie wiada, dla kogo Bonhart żywą Falkę chowa, ale na pewno nie dla owego barona.
- Panie Bonhart! - gruby eldorman Zazdrości wtoczył się do zajazdu, sapiąc i dysząc. - Panie Bonhart, zbrojni w osadzie! Na koniach jadą!
- Też mi sensacja - Bonhart wytarł
by mu z tego zdał sprawę.<br> - Św Bonhart - powtórzyła z przekonaniem Chloe Stitz - zamiaruje za żywą wziąć większe pieniądze niż za martwą. Ot, cała tajemnica.<br> - Pan koroner - powiedział Boreas Mun - też zrazu tak myślał. Że Bonhart jednemu baronowi z Geso, co się na bandę Szczurów okrutnie zawziął, żywą Falkę przyobiecał, gwoli poswawolenia i umęczenia powolnego. Ale pokazało się, że to nieprawda. Nie wiada, dla kogo Bonhart żywą Falkę chowa, ale na pewno nie dla owego barona.<br>- Panie Bonhart! - gruby eldorman Zazdrości wtoczył się do zajazdu, sapiąc i dysząc. - Panie Bonhart, zbrojni w osadzie! Na koniach jadą!<br>- Też mi sensacja - Bonhart wytarł
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego