opanowaniem swych nerwów. Widać było jak zaciska szczęki ze złości a jego oczy strzelały piorunami. W jego żyłach płynęło teraz tyle adrenaliny, że gdyby huknął dziadka w mordę to tamten chyba by już nie wstał. Musiał jednak cały ten gniew stłumić w sobie.<br>- Będę siedział tam gdzie mi pasuje! - odpowiedział hardo. Dziadek bez słowa odwrócił się od niego i otworzywszy drzwi, wyszedł na korytarz. <br>- Pięciuuu! - zawołał donośnie i zaczął odliczanie. - Raaaz! Dwaaaa! Na korytarzu rozległ się gwałtowny tupot kroków. Jego młodzi rzucili wszystko czym się zajmowali i w te pędy biegli do niego. Musieli zdążyć w ciągu trzech sekund bo jak