pracy w Pogotowiu był w latach 1912-1939 skarbnikiem zakopiańskiego klubu SN PTT oraz wieloletnim działaczem Polskiego Związku Narciarskiego. Mimo że w zasadzie nie popierał zawodów narciarskich i kierunku sportowego w tym sporcie, to nie było prawie zawodów narciarskich w Zakopanem, których sędzią nie byłby Oppenheim. W 1939 r. uratował honor organizatorów FIS- u, trasując trasę biegu 50 km na Gubałówce, odmroził wtedy palce u nóg. Wcześniej, bo w 1925 r. zajmował się z ramienia klubu sprawami Wielkiej Krokwi. W 1936 r. wydał przewodnik narciarski po Tatrach Polskich, będący owocem jego wieloletnich doświadczeń tatrzańskich. Język, jakim pisał swoje dziełko o Tatrach