słuchał w milczeniu, ale czuł, że ziębnie, że kostnieje, i stawało mu się bardzo, coraz bardziej smutno.<br> - Sympatia, jaką mam dla pana, drogi kolego, skłania mnie do popełnienia tej niedyskrecji. Nic o tym nie wiedząc, znajduje się pan w wielkim niebezpieczeństwie. Musi pan być bardzo ostrożny, panie kolego. Mój przyjaciel hrabia Lamzdor ma, jak pan wie, ambicje literackie, a że posiada pewne zaufanie do mnie, więc przysyła mi do oceny co czas pewien swą sekretarkę, w której pamięci umieszcza swoje z dnia na dzień prowadzone pamiętniki. Przed chwilą zapoznałem się z sekretarką hrabiego Lamzdora i natrafiłem w niej na zdanie następujące