siły, która jest w ludzie.<br>Oczekujący swojej kolejki Karolek coraz częściej wydawał z siebie jakiś dziwny kaszel, a Lesio na kolanach skomlał z narastającym żarem:<br>- O bogini! Cofnij te straszliwe słowa! Wszak to nie ludzie, to bydlęta!<br>- Córko moja! - grzmiał w chwilę potem przewodniczący Rady Narodowej. - Cóż czynisz? Wstań, panie hrabio! Pozwól ze mną do komnaty bilardowej, jedynaczka moja ma zapewne wapry...<br>- Co ma?!... - wyrwało się Karolkowi z pierwszego rzędu czekających.<br>- Wapry - odparł mimo woli przewodniczący, patrząc w kartkę.<br>- Jakie wapry?! Wapory! - zawołał zdenerwowany autor sztuki. - Pan ma nie poprawiony tekst!<br>W następnej zaraz scenie Janusz tulił do łona zapłonioną panienkę