wczesnym rankiem rozpoczynał się tutaj ruch, który trwał niemal nieustannie do późnego wieczora. Praktycznie wszyscy lokatorzy (nie licząc tych z parteru), chcąc wyjść z domu, musieli przejść obok wspomnianych mieszkań. A to z psami na spacer, a to do pracy, do sklepu, później ze sklepu, z pracy, znowu z psami i tak dalej.<br>Każdy, kto przechodził, gapił się na drzwi tych dwóch mieszkań na parterze, koło wind. Najczęściej, oczywiście, było to spojrzenie odruchowe, bezwiedne, tak zwany "rzut oka" bez żadnej intencji. Ludzie popatrywali szczególnie wtedy, gdy stali w oczekiwaniu na windę. A stali często, bo windy były tylko dwie, zaś lokatorów - jako się