rewolucyjne czy też nie, musimy przyznać, że uległo zmianie podejście do procesów o bogatym, nieregularnym zachowaniu. Dopóki procesy tego typu sprawiały uczonym trudności, starali się oni najczęściej usunąć je na margines nauki. Ich stosunek do tych zjawisk zależał od stopnia wiary w możliwości wyjaśniania redukcjonistycznego. Zwolennicy redukcjonizmu wierzyli, że wyjaśnienie ich natury w ramach obowiązującego podejścia jest tylko kwestią czasu i odpowiednio długich obliczeń, lecz jego przeciwnicy, wysuwając takie zjawiska jako argument przeciwko redukcjonizmowi, w istocie niewiele mieli do powiedzenia, a w nauce krytyka ważna jest dopiero wtedy, gdy prowadzi do jakichś konstruktywnych wniosków. Z tego powodu zarówno w podręcznikach jak i