św. Florian miał hełm na głowie i lał z wiaderka wodę na płonącą wieżę kościoła; św. Mikołaj dzierżył pastorał, a u jego stóp przedstawiano często trzy panny w balii, Matka Boska nosiła szatę niebieską, Zmartwychwstały - czerwoną, św. Piotr trzyma. w ręku klucze, św. Wawrzyniec ruszt. Powszechna świadomość symbolicznych znaków umożliwiała identyfikację postaci, należała do kodu kulturowego. Miało to znaczenie także z tego powodu, że sprawność warsztatowa wielu "bogorobów" była ograniczona, nie stać ich było na subtelne zróżnicowanie rysów twarzy, wyrazu uczuć. Ale to, co może być poczytane za słabość, stanowi zarazem źródło siły i ekspresji wielu rzeźb. <br>Wzorem dla świątkarzy, jak