ostrego antyklerykalizmu, zakorzeniony w etyce chrześcijańskiej. W anarchizmie tego rodzaju mieszały się więc wątki typowe dla sekt i ruchów ludowych minionych wieków z elementami zupełnie nowymi, stanowiącymi reakcję na zmieniającą się w XIXw. koncepcję państwa. Zdecydowana wola zachowania autonomii oraz własnej tożsamości duchowej znalazła w poglądach Proudhona i Bakunina znakomitą ideologiczną podbudowę. Hasła wolnościowe i kolektywistyczne padały tu na podatny grunt. <br>Początki zorganizowanego i świadomego ruchu anarchistycznego typu miejskiego datować można dość precyzyjnie na przełom lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych minionego stulecia. Wiążą się one ściśle z libertarnymi i federalistycznymi tendencjami w łonie Międzynarodowego Stowarzyszenia Robotników, te zaś z kolei - z ogólną