tego ludobójstwa było kilka fal emigracji Tatarów do Turcji, Rumunii i Bułgarii, z których największe sięgały 100-200 tysięcy uciekinierów i już w 1862 r. około 784 tatarskich wiosek opustoszało. Naturalnie, ziemia i domy od razu były rozdawane przesiedleńcom z Rosji. "Krym bez Tatarów" - tak brzmiała tajna nazwa krymskiej polityki imperium rosyjskiego.<br>Antytatarską politykę "z powodzeniem" kontynuowali bolszewicy. 23 lutego 1918 r. został rozstrzelany przywódca Tatarów krymskich Numan Czelebi-Dżichan i jego współpracownicy, którzy ogłosili niepodległość Krymu. To druga "czarna" data, związana z kolejnym upadkiem państwowości krymskotatarskiej. Nawiasem, 23 lutego do dziś obchodzony jest w Rosji jako Dzień Armii Radzieckiej.<br>18 października