Typ tekstu: Książka
Autor: Janicka Bożena, Janda Krystyna
Tytuł: Gwiazdy mają czerwone pazury
Rok: 1998
emerytowanych sióstr zakonnych i księży (co było zawsze jej marzeniem). Kiedy wysyłam jej pieniądze, w miejscu na korespondencję zaznaczam - to nie na kościół! To dla Pani..., ale i tak jej nie wierzę i dodaję paczkę z jej przysmakami.
MOI ZNAJOMI
Zawsze u mnie była bardzo samotna, dlatego każdy gość, listonosz, inkasent był dla niej atrakcją i nie chciała go wypuścić z domu. Z latami zaprzyjaźniła się z wieloma moimi znajomymi, a byli i tacy, którzy przyjeżdżali na rozmowę tylko do niej, podczas mojej nieobecności. Inni niebacznie wpadali w jej ręce i musieli zjeść pierożki, wypić herbatę i wysłuchać, nienaruszalnych przez czas
emerytowanych sióstr zakonnych i księży (co było zawsze jej marzeniem). Kiedy wysyłam jej pieniądze, w miejscu na korespondencję zaznaczam - to nie na kościół! To dla Pani..., ale i tak jej nie wierzę i dodaję paczkę z jej przysmakami.&lt;/&gt;<br>&lt;div sex="f"&gt;&lt;tit&gt;MOI ZNAJOMI&lt;/&gt;<br>Zawsze u mnie była bardzo samotna, dlatego każdy gość, listonosz, inkasent był dla niej atrakcją i nie chciała go wypuścić z domu. Z latami zaprzyjaźniła się z wieloma moimi znajomymi, a byli i tacy, którzy przyjeżdżali na rozmowę tylko do niej, podczas mojej nieobecności. Inni niebacznie wpadali w jej ręce i musieli zjeść pierożki, wypić herbatę i wysłuchać, nienaruszalnych przez czas
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego