i bezosobowy, nie cierpiący żadnego upostaciowania i żadnej konkurencji. A że tak bardzo trudny, to i zatarł się na co dzień ze szczętem.<br> Tylko babcia Eleonora grozi wydziedziczeniem i wyklęciem, ilekroć ktoś z rodziny chce zdradzić wiarę, z jaką z Hiszpanii przybyli nasi dumni przodkowie, uchodząc w szesnastym wieku przed inkwizycją na dwór Zygmunta Augusta, aby tutaj pełnić rolę lekarzy, aptekarzy i nadwornych bankierów. I zapewne więcej w jej groźbach dumy niż wiary. "Calahorra!" - powtarza. "Wahl!" Jakby to mogło chronić nas przed niewytłumaczalną pogardą otoczenia.<br>Pogardą zmieszaną z szacunkiem. Dziadek Aleksander wywalczył <br>sobie dobre imię: w roku tysiąc dziewięćset piątym, kiedy