Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
ironizująco; stanowi bogate źródło wiedzy o mentalności jego pokolenia.
Dobrochna Ratajczakowa
Alojzy Feliński (1771-1820)
Ze współczesnej litografii patrzy na nas człowiek w średnim wieku. Przez poważną twarz przebiega lekki cień niepokoju, może refleks żywości charakteru. Wyraźnie zarysowaną łysinę przykrywają sczesane do przodu kosmyki włosów. Rysy są wyraziste, nieregularne, spojrzenie intrygujące: bystre i zarazem jakby nieobecne, uważne i jednocześnie obojętne. Włosy miał Feliński ciemnoorzechowe – napisze bratowa. Oczy – niebieskie – uzupełni Kazimierz Władysław Wójcicki i doda: „był szczupły, wzrostu miernego"; „niski, żwawy i krępy, choć nie tłusty" – twierdzi Gustaw Olizar, „twarzy okrągłej choć przyjemnej" – przypomina
Dobrochna Ratajczakowa
Alojzy Feliński (1771-1820)
Ze współczesnej litografii patrzy na nas człowiek w średnim wieku. Przez poważną twarz przebiega lekki cień niepokoju, może refleks żywości charakteru. Wyraźnie zarysowaną łysinę przykrywają sczesane do przodu kosmyki włosów. Rysy są wyraziste, nieregularne, spojrzenie intrygujące: bystre i zarazem jakby nieobecne, uważne i jednocześnie obojętne. Włosy miał Feliński ciemnoorzechowe – napisze bratowa. Oczy – niebieskie – uzupełni Kazimierz Władysław Wójcicki i doda: „był szczupły, wzrostu miernego"; „niski, żwawy i krępy, choć nie tłusty" – twierdzi Gustaw Olizar, „twarzy okrągłej choć przyjemnej" – przypomina
ironizująco; stanowi bogate źródło wiedzy o mentalności jego pokolenia.</><br><br><div sex="f"><br> Dobrochna Ratajczakowa <br><br><tit>Alojzy Feliński (1771-1820)</><br><br> Ze współczesnej litografii patrzy na nas człowiek w średnim wieku. Przez poważną twarz przebiega lekki cień niepokoju, może refleks żywości charakteru. Wyraźnie zarysowaną łysinę przykrywają sczesane do przodu kosmyki włosów. Rysy są wyraziste, nieregularne, spojrzenie intrygujące: bystre i zarazem jakby nieobecne, uważne i jednocześnie obojętne. Włosy miał Feliński ciemnoorzechowe – napisze bratowa. Oczy – niebieskie – uzupełni Kazimierz Władysław Wójcicki i doda: „był szczupły, wzrostu miernego"; „niski, żwawy i krępy, choć nie tłusty" – twierdzi Gustaw Olizar, „twarzy okrągłej choć przyjemnej" – przypomina
