może po prostu bardziej skryci. Opowiedzą ogólnikowo swoją historię, natomiast cały koszmar wewnętrznych przeżyć pominą milczeniem. Jakby sprawiało niekłamany ból takie wyjawianie na światło dzienne najskrytszych zakamarków śmiertelnie zranionej duszy. Podobnie jak bolesną żałobę po stracie kogoś bliskiego chowamy głęboko w sercu, zatrzymujemy dla siebie. Depresja jest więc chorobą wysoce intymną. Jeszcze jedno, co można o niej powiedzieć. <br><br>* * * * *<br><br>Rozmowy z chorymi są dla mnie ciekawe i pouczające zarazem. Widzieć innych ludzi, którzy również przeżywają swój "czyściec" na ziemi, którzy też dostają od życia nieźle w kość, słaba to pociecha. Jednak te kontakty pozwalają mi na ustawienie własnej choroby w pewnym dystansie