żyje. Wyłączył.<br>Następnie postanowił zatopić się w świecie literatury. Sięgnąwszy po dawno zarzuconą lekturę - Namiętnik Gretkowskiej - od razu, jak na złość, natrafił na rozbrajający fragment. Szło w ten sposób, nie inaczej:<br><br>Lubię siedzieć w toalecie i sikać. Wsłuchiwać się w wysokość dźwięku. Zestrajać go z odgłosami gazów. Symfonia ciała. Wymyśliłam intymną kolekcję. Sikam do foremek na lód. Wkładam tam piórko, słomkę, patyczek, muchę. Zamrażam i mam bursztyny z zatopionymi śladami życia, okruchami przeszłości. <br><br>Ależ wytchnienie! "Droga Sandro K., bohaterko Namiętnika, trochę szacunku dla dziecięcej tradycji - piórko to się wkłada w tyłek, słomkę w żabę, patyczek w ziemię, a muchę do słoika