pomagać im.<br>- Mieszkam w Łazach, tam też urządzam dom i tam wprowadzę wychowankę zacnej pani jako żonę; przyrzekam, że postaram się zapewnić jej szczęście - mówiąc to pochylił się do rąk pani Elizy, składając pełen szacunku pocałunek na jej drobnej dłoni.<br>Pomógł jej wstać z fotela (znów odezwał się ten nieznośny ischiasowy ból w nodze!) i przejść do jadalni na herbatę z konfiturami, gdzie na śnieżnobiałym obrusie wdzięcznie harmonizowały niebieskie filiżanki z bladoróżowym kwieciem w niskiej, majolikowej wazie.<br>Rozmowa zeszła na wieszcza, autora Konrada Wallenroda. Ryszard przypomniał nagle, jak Stasza zżymał się na zbiórkę pieniędzy na budowę pomnika Mickiewicza, krzycząc, że te