spiskowcami były niemożliwe. Aleksander miał szczęście, że gestapowcy nie przeszukali jego pokoju roboczego, gdzie w szufladzie komody miał księgę z wpisami gości, wśród których było dużo nazwisk spiskowców. Dni po zamachu były najtrudniejszymi w jego życiu. Z jednej strony miał bowiem świadomość, że wojna będzie kontynuowana i pochłonie jeszcze tysiące istnień ludzkich, a z drugiej słyszał zewsząd o wykonywanych wyrokach na bliskich, znajomych i przyjaciołach, samobójstwach i represjach. Tak więc stracono wujka - gen. H. Dohnę, a jego żonę osadzono w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück. Stracono lub popełnili samobójstwo: Fritz D. hr. von der Schulenburg, Urlich W. hr. Schwerin von Schwanenfeld, Heinrich hr