i masy, wraz ze wzrostem powiększenia. Problemy te nie były tak istotne w przyrządach przeznaczonych do obserwacji i celowania ze stanowisk stałych, np. baterii artylerii brzegowej.<br>Zgoła inaczej wyglądało to w przyrządach przeznaczonych do użytkowania przez pojedynczych żołnierzy czy ich niewielkie zespoły (lornetki, celowniki karabinów ręcznych i maszynowych, celowniki armat, itd.). Ta grupa przyrządów winna odznaczać się stosunkowo niewielkimi wymiarami i możliwie małą masą. Aby spełnić te wymogi, konstruowano specjalne układy optyczne odwracające obraz i jednocześnie zmieniające tak bieg promieni w układach, iż stawały się one znacznie krótsze, a całe przyrządy o wiele lżejsze. Jako przykład można wymienić wynalazek włoskiego inżyniera