dwuizbowa struktura parlamentu zabezpiecza interesy społeczne i spełnia niejako automatycznie funkcje kontrolera konstytucyjności ustaw. Wobec znacznego w IV Republice zredukowania kompetencji drugiej izby zaistniała potrzeba powołania odrębnego organu do czuwania nad zgodnością ustaw z konstytucją. W tym celu utworzono Komitet Konstytucyjny składający się z prezydenta Republiki - jako przewodniczącego, przewodniczących obydwu izb parlamentu, 7 członków wyłonionych przez Zgromadzenie Narodowe i 3 członków wybranych przez Radę Republiki. Zadaniem Komitetu było badanie zgodności ustaw z postanowieniem rozdz. I - X konstytucji, a także arbitraż w ewentualnych sporach między izbami parlamentu. Natomiast nie posiadał on prawa zmiany decyzji parlamentu, kwestionowaną ustawę mógł tylko zwrócić Zgromadzeniu w