ujęcia był obowiązkowy: żadnej dowolności, przegięcia ciała, tylko postawa "na baczność" z opuszczonymi rękami, <br>&lt;page nr=107&gt;<br> a hierarchia rodzinna pokazana przez dłoń ojca położoną na ramieniu stojącego przed nim syna. Odstępstwa od tych schematów nie było, fotografię traktowano bowiem bardzo poważnie - jako świadectwo ważnych wydarzeń, dokument. <br>Po II wojnie światowej w dekoracji izb pojawiły się duże, oprawne w ramy ręcznie kolorowane "monidła", fotografie małżonków wieszane przeważnie nad wezgłowiem łóżka. Ale najważniejszy był krzyż, często zdobiony kwieciem z bibuły. Dawne, niemodne już, ludowe święte obrazy ustąpiły miejsca litografiom, produkowanym w Czechach, Austrii, Niemczech, Włoszech. Pojawiły się duże, w złoconych ramach, obrazy o treści religijnej