być może - z pewnymi ambicjami politycznymi. Mogę na to odpowiedzieć jako ten, który o życiu i jego realiach z tej strony więziennego muru ma spore wyobrażenie: trzymanie człowieka w pełnej izolacji, bez poddawania go próbom, oswajania z normalnością - to droga donikąd. W nauce dominuje pogląd, że po 6 latach takiej izolacji zachodzą psychiczne zmiany uniemożliwiające skazanemu powrót do społeczeństwa. Jest on więc niejako stracony.<br><br>Z drugiej strony - pomijając przypadki kary śmierci - każdy skazany, wcześniej czy później, na wolność wychodzi i lepiej jest, gdy nie doznaje szoku wolności wywołanego długotrwałą izolacją bez możliwości skorzystania z przepustek. Nie mamy więc w gruncie rzeczy