Typ tekstu: Książka
Autor: Kabatc Eugeniusz
Tytuł: Vinum sacrum et profanum
Rok: 2003
ludzi obcowania z bogami. Wprawdzie Agesilaos, król Sparty, chełpił się, że podczas jego bankietów mędrców rzeczy frywolne przeplatają się z powagą, a rzeczy poważne perlą się humorem, to my dziś z ledwie wyczuwalnym przekąsem zapytamy: a czymże innym powinna być filozofia? Prawda tkwi pośrodku jak oścień, mówiono o niej, podglądając ją ze wszystkich stron, drażniła, dokuczała, wino ułatwiało zrozumienie jej istoty, ale Plutarch ostrzegał: ostrożnie, nie wydobywajmy za wiele prawdy z jej jądra, podobna jest właśnie do wina, nie wszystkim służy dobrze. I dodawał taką oto maksymę: "Przy stole zawsze lepiej jest mieć sąsiadów o krótkiej pamięci". Całą książkę - Rozmowy biesiadne - poświęcił temu
ludzi obcowania z bogami. Wprawdzie Agesilaos, król Sparty, chełpił się, że podczas jego bankietów mędrców rzeczy frywolne przeplatają się z powagą, a rzeczy poważne perlą się humorem, to my dziś z ledwie wyczuwalnym przekąsem zapytamy: a czymże innym powinna być filozofia? Prawda tkwi pośrodku jak oścień, mówiono o niej, podglądając ją ze wszystkich stron, drażniła, dokuczała, wino ułatwiało zrozumienie jej istoty, ale Plutarch ostrzegał: ostrożnie, nie wydobywajmy za wiele prawdy z jej jądra, podobna jest właśnie do wina, nie wszystkim służy dobrze. I dodawał taką oto maksymę: "Przy stole zawsze lepiej jest mieć sąsiadów o krótkiej pamięci". Całą książkę - Rozmowy biesiadne - poświęcił temu
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego