widziałam w tym nic niestosownego. Może byłam zbyt naiwna. Niewinne dotyki przerodziły się w czułe objęcia. Często musiałam zostawać "po godzinach". Nie z nadmiaru pracy rzecz jasna. Szef potrzebował wsparcia. Mówił: "Kasiu, musisz mi pomóc z tymi fakturami. Ja sam sobie nie poradzę", a potem przez wiele godzin opowiadał mi, jak bardzo jest samotny i że nikt go nie rozumie. Na początku rzeczywiście miałam kłopoty z reagowaniem w odpowiedni sposób w takich sytuacjach. Po prostu nie miałam zielonego pojęcia, co mam właściwie robić. Dać mu w gębę, powiedzieć, że nie jestem jego propozycją zainteresowana, uciekać, gdzie pieprz rośnie, czy przyprowadzić swojego narzeczonego