niegdyś oceniano pozytywnie, dziś ocenia się negatywnie. W XVIII w. ówczesne elity szczelnie zasłaniały okna karet przejeżdżających przez lasy lub góry, aby nie widzieć brzydkiej dzikiej przyrody, którą elity dzisiejsze traktują jako samoistne piękno o najwyższych walorach. Obecnie negatywnie odbierany krajobraz przemysłowy był w XIX i połowie XX w. traktowany jak najbardziej dodatnio jako "krajobraz wielkiej budowy". W krajach strefy gorącej krajobraz naturalny jest oceniany negatywnie jako symbol zacofania kraju. Wiele innych przykładów zmian poglądów znaleźć można w książkach Yi-Fu-Tuana (1987) i K. Wojciechowskiego (1986), nie będą więc one w niniejszej pracy omawiane. Poza czynnikami natury socjologicznej duże znaczenie w