Hubercie, jakżebym chciała, żebyś nie miał czasu na wyjadanie mi czekolady ze spiżarni albo na robienie żagli z moich prześcieradeł! Jakżebym chciała, żebyś na cokolwiek nie miał czasu, mój chłopcze! <br>- Ależ i owszem, mamo, mogę się zająć twoim inkubatorem - powiedział chłopiec z godnością. I nagle oboje parsknęli śmiechem.<br>Jakże bardzo, jak niewymownie musieli się kochać! <br>A potem pani Romeyowa poszła napisać bilecik do pana Korniakta, a Hubert i Marylka spacerowali wzdłuż tarasu tam i na powrót. Chłopiec zapraszał dziewczynki na tenis i do łódki. Roztoczył wspaniałe projekty. Będą jeździć konno i urządzać majówki w lesie, pojadą żaglówką na koniec świata, a