pisał prozą). Była to rzeczywista rewolucja artystyczna.<br>Choć nie udało mu się zadomowić w ówczesnym teatrze groteski, to przecież wprowadził ją. Spowodował burzliwe spory i przyzwyczaił ów teatr do niektórych cech stylu groteskowego. Nadając szczególnie ważne znaczenie elementom kontrastowym - wprowadzał w tej roli nie tylko wzbudzające dreszcze emocji teatralne efekty, jak to czynili inni autorzy, lecz lokował kontrasty w domenie psychiki postaci: groza czynów bywała motywowana wewnętrznymi sprzecznościami uczuć. Romantyczny dramat grozy Hugo mniej opierał się na modnych efektach scenicznej techniki, bardziej - na narastającej i ujawnianej na scenie mocy przeżyć duchowych.<br>Sztuki teatralne Wiktora Hugo stanowiły rodzaj zapory dla ówczesnego widowiskowego